Wymiana / wzmocnienie podłoża – Modernizacja Drogi Krajowej nr 10; km 336+394÷336+754

Opracowano projekt wzmocnienia podłoża gruntowego drogi krajowej nr 10 Toruń – Warszawa, w km 336+394 ÷ 336+754, tj. na odcinku około 360 m, biegnącym na wysokim (do około 10 m) nasypie, przecinającym głęboką dolinę, wypełnioną holoceńskimi osadami organicznymi.

Po analizie projektowej przyjęto następujące rozwiązania technologiczne:

• wzmocnienie górnej partii (do głębokości 4÷5 m od istniejącego poziomu nawierzchni) niekontrolowanego nasypu drogowego poprzez zastosowanie technologii wgłębnego mieszania gruntu z zaczynem cementowym (wykonanie kolumn cementogruntowych DSM-wet o średnicy 60 cm
• z uwagi na fakt, iż nasyp posadowiony jest na ściśliwym podłożu organicznym – niedopuszczalne było poszerzenie podstawy nasypu, dlatego zaprojektowano zabezpieczenie skarp nasypu gabionami wypełnionymi tłuczniem oraz zbrojenie górnych partii nasypu geosyntetykami (geotkaniny, geosiatki)
• aby zmniejszyć ciężar nasypu, przewidziano wbudowanie w remontowany nasyp odciążającej warstwy (grubości 50 cm) ze styropianu
• dla zminimalizowania (do akceptowalnego poziomu) wpływu osiadań głębszego podłoża na odkształcenia nawierzchni zaprojektowano wykonanie górnej partii, odtworzonego po częściowym rozebraniu, nasypu z gruntu zbrojonego geosyntetykami
• zabezpieczenie skarp nasypu przed erozją powierzchniową należy wykonać poprzez wbudowanie w ich powierzchnię geosyntetyku w postaci geokraty

Miejsce wykonania nowego żelbetowego przepustu zabezpieczono przy użyciu tymczasowych stalowych ścianek szczelnych (wciskanych statycznie lub wbijanych) oraz zaprojektowano wykonanie pali w technologii wysokociśnieniowej iniekcji strumieniowej jet-grouting jako elementów podpierających prefabrykowane płyty fundamentowe.